اشعار سید محمدرضا شمس (ساقی)

ساغر خیال
آخرین نظرات

۱ مطلب با موضوع «قطعه» ثبت شده است

(روز کـــارگـــر ، گــرامـی بـاد)
─━⊰═••❃❀❃••═⊱━─

(کارگر و کارفرما)

 

کــارفــرمــایـی دغـــل در کــارگــاه
کـــرد بــد اخمـی بــه روی کــارگــر

 

گفـت بـــا وى ، از ره منّــت سخــن
کــرد بـــر او از سـر نخـــوت نظـــر

 

کــارگــر بـــر کــارفــرمــا زد نهـیـب
چیست؟ منظــور تـو از این دردسر

 

کــارفــرمــا را غــرور و کبــر و نــاز
بــاشـد از رنــج و شکنــج کــارگـــر

 

مـوجـب فخــر و مقــام و جــاه تـو
دســترنــج مــن بُــوَد اى بـی هنـــر

 

تــو ز یُمـــن دســـتـرنــج کـــار مــن
گشــته‌ای فـــرمــانـــروا و گنجـــوَر

 

زور مــن بخشــیده زور و زر تــو را
مـزد زور خویش خواهم سـیم و زر

 

رنجبــــر را ، زاری و خِفّــت چـــــرا
زر بُــوَد پـــــاداش رنــــج رنجبـــــر

 

مـن ز رنـج بــازوى خود نـان خورم
کـی؟ شوم تسلیم کبـر و جـاه و فـر

 

مـن نشانیـدم نهـــال سعـی و کـــار
تـا خـورم از شاخِ سعـی خود ثمـــر

 

مـن کنم کــار و تو ام اُجــرت دهـی
ایـن بـه ٱن در ؛ منّــتی نبــوَد دگـــر

 

مـُـزد مـن گر کــم دهی از حــدّ خود
کــم شود کــار تـو هـم از هـر نظـــر

 

بیشــتر گـــردد اگــر پـــاداش کــــار
کــــارگـــر را کــــار ، گـــردد بیشــتر

 

در ره ســــود تــــو ، از کــف داده‌ام
زور بـــازو ، روح تـــن ، نـــور بصــر

 

دادم از کـف ، گــوهـــر عمــر عـزیـز
تـا تــو را حـاصــل شود دُرّ و گهــــر

 

بر سر کــار تــو شد مــویــم سپــید
از غـم و رنـج تـو اَم خــم شد کمــر

 

تـا بنـوشم شهــد سود کــار خویش
می‌خورم هر روز و شب خونِ جگر

 

رایگــانــم زر نــــدادی ، بلکــه مــن
کـرده‌ام از حــق خود صــرفِ نظــر

 

چون نیـــاز مــا به یکــدیگـــر بــوَد
نیست مــا را منــتی بــر یکـــدگـــر

 

گـرچــه در دنیــا ز بـی انصــافی‌ات
هیچگــه بــر مـــا نمــی‌داری نظــــر

 

(سـاقـیِ) جـــام ولایــــم می‌دهـــد
بــاده‌ای شـیرین‌تر از شهـد و شکـر

 

سید محمدرضا شمس (ساقی)
1375