«آهسته آهسته»
به شهرت می‌رسد جویای نام آهسته آهسته
نیندازد اگر خود را به دام آهسته آهسته
رَه صدساله را کِی می‌توان پیمود در یک شب؟
برون کُن از سَرت این فکرِ خام آهسته آهسته
ز «رَز»، آموز صبر و بُردباری؛ چون شراب ناب:
ز خونِ دل، به خُم گیرد قوام آهسته آهسته
ستیغِ عزّ و رفعت را به زیر پای خود آری
زنی گر پَر، چو کبکِ خوش‌خرام آهسته آهسته
مکن چون کودکان تعجیل از فرط هوس، زیرا
زمین‌گیرت کُنَد، تندیّ ِ گام آهسته آهسته
مَزن خود را به هر در، تا شوی دیده به چشم خلق
که خواهی داد از کف، احترام آهسته آهسته
به مکر و حیله گیرم شهرتی آری به دست، اما
شوی از حاصلِ آن تلخ کام آهسته آهسته
مَده در زندگی دل را به غیر از (ساقی) کوثر
که گیری جام از دستِ امام آهسته آهسته....
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1404/07/06
۱ـ رَز : انگور
