«اَللّٰهْمَّ عَجّلْ لِوَلٖیِکَ الْفَرَج»
با چشم اشکبــار و دلـی غــرق سـوز و آه
آغــاز سال نــو، شده با «قـــدر» هم‌پگـاه
در ابتدای سال «پدر» چون رَوَد به عرش
تــا انتهـــای ســال، می‌آیــد «پسر» ز راه؟
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1404/01/01
- عید رمضان آمد و دلها شد شاد
- اندک اندک ماه رحمت رو به پایان میرود
- آغاز سال نو، شده با قدر، هم‌پگاه
- کاش این جمعه مرا لایق دیدار کنی
- ماند فلک محو در عطای خدیجه
- این ماه که ماه رحمت و غفران است
- در صولت و جمال، شبیه پیمبری
- چرا چرا که فقط دم زنیم، از غم تو ؟
- درآن محفل که بوی خدعه و تزویر میآید
- به حیرت نگر قدرت حیدری را