(وصال حضرت خورشید و ماه)
«آب و آینه»
روز وصال ماه و خورشید است امشب
بربط زنان در عرش، ناهید است امشب
حـور و مَلَک کِـل میکشند از شـادمـانی
حتی خـدا در حال تمجیـد است امشب
زیـرا امیـــرالمــؤمنـــین ، دامـــاد گشته
زهــرا ، عــروس این گـل شمـشاد گشته
مـات زمیـن امشب نگــاه آسمــان است
چون جشن زهــرا و امیر مؤمنـان است
پیــونـد «آب و آینـــه» وقتی کـه باشـد
عـاقـد بدون شک، خـداونـد جهان است
بــهبـه! به این پیوند مسعود و خجسته
چون عهـد آن را ، حضرت دادار بسـته
بـاشـد مبــارک ، ایـن وصـــال آسمـــانی
پیــونــد دو گـــل ، از گلســتان معـــانی
بـر شیعیـــان و جمـله دلــداران عــالــم
باشـد چنـین میــثاق ، رمــز جـــاودانی
نخــل ولایـت ، بــارور گــردد در امشب
دامـاد پیغمبر شود چون حیــدر امشب
حیدر، همانکه نـور قلب شیعیــان است
حیدر همانکه پادشاه انس و جان است
حیدر همانکه لایق زهـــرا جز او نیست
حیدر همانکه تا همیشه جــاودان است
(ساقی) کـوثـر باشد و خیـر کثـیر است
در روز محشر شیعیان را دستگیر است.
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1398
- ۰ نظر
- ۰۸ خرداد ۰۴ ، ۱۱:۱۳