گلی از گلشن باغ نبوی پرپر شد
(شهادت امام هادی تسلیت باد.)
گُلی از گلشن باغ نبوی (ص)، پَرپَر شد
شیعیان را ز غمش خاک عزا بر سر شد
بلبل غمزده، خاموش شد از غصه چو دید
گلی از حاصل بستان وِلا، پرپر شد
حضرت هادی امام دهمین گشت شهید
مرتکب، دست ستمکار ِ ستم پَرور شد
کرد با «جامعه»اش جامعه‌ای را بیدار
موجب معرفت امت پیغمبر (ص) شد
قدرِ گل، بلبل شوریده بداند امّا...
قدر او نیز برای همگان باور شد
دستگیر فقرا بود در آن عصر فجیع
غمگسار دل هر مرد و زنِ مضطر شد
«معتمد» سوخت چو با زهر جفا سینه‌ی او
زار و شرمنده ازین واقعه تا محشر شد
قتل، یک لکّه‌ی ننگ است به دامانِ بشر
مرگ، در راه خداوند، ولی زیور شد
گرچه ماه رجب است و مَه خیر و برکات
گویی امشب که «مُحرّم ـ صفری» دیگر شد
مُلک شیعه ز غمش رَخت عزا بر تن کرد
خون ازین داغ، دل فاطمه و حیدر شد
لرزه افتاد نه تنها به جهان از این غم
بلکه لرزان ، حرم و بارگه داور شد
جام لبّیک ، چو بگرفت ز (ساقی) اجل
آخرین جرعه‌ی مستانگی‌اش کوثر شد.
1383
