معلم وارث پیغمبران است
معلّم شمــع جمـــع عــارفــان است
معلّم نکتــه‌سنج و نکتــه‌دان است
معلّـــم را اگـــر بـــاشــد دیــــانــت
یقـیــــنـاً وارث پـیغـمــــبـران است
معلّــم دشمن جهــل و سـیاهی‌ست
فــرشــته ســیرتی از آسمــان است
معلّـم کــوه صــبر و بـردبـاری است
شکیــبا در تعـــالیــم و بیـــان است
بســوزد تـــا فـــروزد نــــور دانــش
چو شمعی تا همیشه جاودان است
نیــارد خــَــم به ابــــرو در تعـــالیم
بلنـدا همـت است و پـرتــوان است
بــه بـــاغ تـربیـت بنــگر بـه گیـــتی
محصّلْ، گــلْ معلّـم، بـاغبـــان است
به سعی جـان به بـاغ عـلم و دانـش
بـوَد گلکـــار و بر گل، پاســبان است
کِـشــد رنـــج هـــزاران خــــارِ ره را
اگرچه خود گلی چون ارغوان است
رهـــانــد کشـتی دانـش ز طــوفــان
اگرچه بحــر ظلمت، بی‌کــران است
ولی افسوس! این اسطــوره‌ی مِهـــر
بــه بـــازار محـبّـت ، بـی‌نشـان است
اگــر شـد قــافیــه ایطـــا بنـــاچـــار
مپــنداری کـه سهـوی در بیــان است
غـرض این نکتــه می‌بـاشـد که دانی
حـدیث خفیــه‌ای در آن عیــان است
چِسان (ساقی) توانی شعــر او گفت؟
که خود شـیواترین شعــرِ زمان است
