تافت تا روی زمین، روی چو ماه عسکری
(میلاد امام حسن عسکری مبارک باد)
تـافـت تا روی زمین ، روی چو ماه عسکــری
مـاه شد مـاتِ شعـاعش گشت او را مشـتری
تیــر و کیــوان از تحیّــر در سَـما سوسوزنان
خیـــره بر انـــوار قــدســی امـــام عسکــری
هــمنــوا با زهـــره آن خنــیاگــر چــرخ فلک
مینــوازنــد اختــــران ِ گنـــبد نیـــلوفــــری
قدسـیان در عرش اعلیٰ در سُرورند و سماع
در حــلول مــاهـــرویـی از تبــــار حیــــدری
فــرشــیان در پایکـــوبی و نشــاط و هلهـله
در مــدینــه گـوییـا روییــده گلبــرگِ طـــری
بلبـلان چهچـهزنـان بر شاخ چون فصل بهار
در هــــوای شهـــر در پــــرواز، کبکـــان دری
شـد مــدینــه غــرق بحــر شادمانی و سُرور
چون بـرون شد از صدف دردانهی با دلبــری
بــر دهـُـم شاه ولایت شد عطــا از سوی حق
مــاهــرویی، تا کند بر شـیـعیان روشـنگـــری
دَه امـامِ قبــل؛ دَه انگشت و او انگشتر است
همچنـین پــورش نگـین حلقـــهی انگشــتری
دلسیه کی میکند درک این شب فرخنده را
«قدر زر زرگــر شناسد قدر گـوهــر گوهری»
هسـت مــولــود امــامی که بــوَد فــرزنـد او
حضرت مَهـــدی که بر عــالــم نماید سَروری
آن امـامی که دهـد پــایــان به تیــغ معــدلت
ظلم و بیـــداد و جفــا و سرکشی و کـافــری
در حکومت بی بـدیـل و در عــدالـت بیقرین
پادشاهان را ســزد نزدش به امـــر چــاکـــری
(ساقیا) زآن راح روح افــزای روحـانی بـریـز
در شــب میــــلاد مسعــــود امـــامِ عسکـــری
- ۰۳/۰۷/۱۸