(اَلسَّلامُ عَلَیکِ یا فاطِمَةَ المَعصومَه)
مشهد چو قم به روی زمین، رَشکِ انجم است
چون زینتش حـریـم رضا، شمسِ هشتم است
صحنی که بعدِ صحــن رضــا دل بـَـرد ز خـلق
الحق حـــریـم حضرت معصـومهی قــم است
- ۰ نظر
- ۱۱ خرداد ۰۱ ، ۱۶:۳۸
(اَلسَّلامُ عَلَیکِ یا فاطِمَةَ المَعصومَه)
مشهد چو قم به روی زمین، رَشکِ انجم است
چون زینتش حـریـم رضا، شمسِ هشتم است
صحنی که بعدِ صحــن رضــا دل بـَـرد ز خـلق
الحق حـــریـم حضرت معصـومهی قــم است
پـاچـهخـاری تا کجــا ای خودفروشان! بس کنید
ای مگسهـا تا به کـی؟ تمجیــد از کـرکـس کنید
گـــر نــداریــد آبـــــرو و غـیــــرت و مــردانگــی
لااقــل فکــری بــه حــــال خلــق دلـواپـس کنید
سید محمدرضا شمس (ساقی)
"به مناسبت ریزش بنای متروپل آبادان"
دسـتِ جفـــا چـو کشــور مــا را نشــان گرفت
بـایـد عــــزا بـــرای وطـــن ، تـــوامــان گرفت
سقفی که شد خــراب، پیاش را که کـج نهاد؟
آن نـاخـلف ، کــه حکـــم ز کـج طینتان گرفت
مــاهِ مُحــــرّم آمــد و حَــیّ علَــی العَــــزا
بـــر نیـــــزه میرود سَــرِ ســالار نیـــــنوا
خون میچکد به روی زمین از فراز عرش
در ســوکِ کشــتگان سـرافـــراز کــــربـــلا
─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─
باز ، آوای غــم و حــزن و عــزا آید به گوش
این صفیـر درد از عــرش عـُـلا آید به گوش
آمـده مــاه محـــرّم ، ماه سـوز و اشـک و آه
ماه سرهایی که شد از تن جـدا آید به گوش
بانگ "هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنصُرْنی" از سوی حسین
با دلــی خونین ز دشت کــربــلا آید به گوش
آهِ هفتـــاد و دو یـــار بــاوفـــا از دشت خون
همنــوا با آن شــه گلگــون قبـــا آید به گوش
باز آوای فغــــان و نــــالـــه و ســوز عطــش
از گـلــــوی تشـــنـگان نیـــــنـوا آید به گوش
باز از لـبهــای عطشان و گلـویی پر ز خـون
نــالــه های اصغــر شیرین لقـــا آید به گوش
باز آواى ابـــاالفضـــل آن علمــــدار حســـین
با نــواى ادرک ادرک یـــا اخــــا آید به گوش
باز آواى تـــــلاوت ، بـــا نــــوایـــی آتشـــین
از سری بی تن ز عـرش نیـزهها آید به گوش
باز آهِ جـــانگـــداز و سیــنه سـوز اهـلبیـت
از شقـاوت های خصم بی حیــا آید به گوش
بــــاز آواى یگــــــانــــه راوى دشـــت بــــــلا
زیـنــب آن غمـپـــرور آل عبـــــا آید به گوش
بیگمـــان از کــربـــلا بر خلـق عــالـم یکصدا
قصــه ی زیبـــایـی بـی انتهـــــا آید به گوش
تــا شـود سرمشق بر ابـنــــای آدم در جهــان
شــرح آیـــات شـریــف "انمّــــا" آید به گوش
بس غــم انگیـز است این ماهِ محـــرّم گوییا
هــایهــای گـریه از سوی خـــدا آید به گوش
جام (ساقی) پر ز خـون گردید از جــام بـــلا
بـانـگ نـوشانـوش آل مصطفــــا آید به گوش
(عید سعید فطر مبارک)
هلال ماه شوال از افق امشب هویدا شد
برات روزهداران از خدا بر خلق اعطا شد
شده عید سعید فطر ، بعد از ماه مهمانی
گواهینامهی اعمال نیک خلق ، امضا شد
سید محمدرضا شمس (ساقی)
(شب یلدا)
گیسوی یلدا بعد ازین کوتاہ گردد
گرگِ شبِ ظلمت به قعر چاه گردد
هشتاد و دہ روز دگر ، آید بهاران...
کز بعد سرما موسم دلخواہ گردد
(شب یلدا)
هر ثانیهات ، به وسعت یلدا باد
مینای دلت ، گسترہ ی دریا باد
یکقطرہ مرا نظر کن از ساغر دل
تا زنگ غم از آینه ی دل ، وا باد
(جهل)
ز جهل خویشتن روضه برای خویش میخوانیم
بــه غفــلت در مسیر اعتــلای خویش، حیــرانیم
لبـاس میـش را گـرگـان به تن کردند و ما غـافـل
گِــله از میش میداریم و جهـــل خود نمیدانیم
سید محمدرضا شمس (ساقی)
(راه درست)
هر کس که بد نکرد ، به او بد نمیرسد
بد بر کس آنکسی که نخواهد نمیرسد
راه درست را سپری کن، اگر چه سخت
چون راه کج همیشه به مقصد نمیرسد
سید محمدرضا شمس (ساقی)
(ویرانی)
چهـره ی میهـن ز ویـرانـی ، غبـار غــم گرفته
هر که را بینی درین ویرانسرا مــاتــم گرفته
سینه مالامال درد است و تنفس سخت گشته
بغض راه سـیـنه های خسته را محکــم گرفته