اشعار سید محمدرضا شمس (ساقی)

ساغر خیال
آخرین نظرات

(شروع سخن)

 

به نام خداوندِ آیینه ها...
تجلّی‌گهِ عشق در سینه ها

 

به نام خدای زمین و سپهر
خداوند ماه و خداوند مِهر

 

به نام خداوند شعر و سخن
خدای علومِ خفی و علن

 

به احمد ، رسول خداوندگار
به مولا علی، شاه دلدُل سوار

 

به نام خداوند بی واهِمه
به کفوْ علی حضرت فاطمه

 

به نام خدای حسین و حسن
به نام امامان گلگون کفن

 

به سجاد و باقر ، مَهِ پنجمین
به صادق، ششم ماه روی زمین

 

به موسَی بن جعفر، اسیر جفا
به سلطان ارض خراسان، رضا

 

به نام جواد الائمّه ، تقی
به شمعِ هدایت ، علی النّقی

 

به آن عسکرِ حق که باشد حسن
به آن حسرت باغِ سرو و چمن

 

به آن منجی شیعیان جهان
به ختم الائمّه ، امام زمان

 

به نام علمدار کرب و بلا
به پورِ علی (ساقی) نینوا

 

شروع سخن شد به این نام‌ها
که شیرین کند شعرِ من کام‌ها

 

سید محمدرضا شمس (ساقی)

1373

(حجـــاب)

 

عفت و عصمت بوَد در زیر قاب روسری
چادر زن چون صدف باشد برای گوهری

 

بی‌ حجابی ، کی بوَد آزادی و آزادگی ؟
بلکه این دامی‌ست بر پای زن بی روسری

 

غنچه تا پوشیده باشد در امان است از گزند
چون شکوفا می‌شود ، چیده شود با خنجری

 

خنجر گلچین بوَد چشمان هیزی که تو را
می‌درد چون از حجاب آیی برون در معبری

 

گرچه باشد مشکلات اما نمی‌باشد مباح
تا شود رد دختری از عفت خود سرسری

 

پاسداری از حجابت کن اگر که در عمل
رهروِ زهرای اطهر ، دختر پیغمبری

 

آفرین ای دخترانی که درین شهر شلوغ
رفت و آمد می‌کنید اما ، بدونِ دلبری

 

مرحبا ای دختران خوش سرشت و باوقار
ای زنان سرفراز و عصمتِ همچون پری

 

خواهرم! دانم اگر خواهی ز تیر عشوه‌ها
می‌توانی پرده‌ی زهد ریاکاران ، دری

 

بلکه می‌دانم توانی ، از میان بحر شوم
کشتی طوفان شهوت را به ساحل‌ها برى

 

ای برادر چشم خود درویش کن بر دختران
تا که ناموست شود دیده به چشم خواهری

 

مَرد هم یعنی وقار و چشم‌پوشی از گناه
ناجوانمردی اگر با چشم شیطان بنگری

 

غیرت زن، کی بوَد در ذات نازن‌های پست
شوکت زن را نگر ، در جلوه‌‌های مادری

 

مادری که خود بپای طفل می‌سوزد چو شمع
تا که فرزندش کند بر عالمی روشنگری

 

ای همه هستی من ، گردد فدای آن زنی...
کاین‌چنین در زندگانی می‌کند دانشوری

 

ای به قربان چنین بانو که بی‌هیچ انتظار
می‌کند با مهربانی ، مادری و همسری

 

این سخن گفتم که آگاهی دهم از نیک و بد
هم کنم پرواز ، در حال و هوای شاعری

 

پند (ساقی) را شنو با گوشِ جانت خواهرم!
کِی خزف، هم‌سنگ گردد در جهان با گوهری؟

 

سید محمدرضا شمس (ساقی)
1393

https://uploadkon.ir/uploads/225605_23شهیدان-باده-نوشان-الستند-شمس-ساقی-exzt.jpg

 

(شهیـــدان)
‌‌

‌‌‌شهیدان ، رادمردان غیورند
به دور از ظلمت محض‌اند، نورند
به هنگام دفاع از دین و میهن
حماسه آفرینان حضورند‌

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

‌شهیدان ، عشق را تفسیر کردند
مِس جان را به خون اکسیر کردند
علیه ظلم ، در اوج جوانی ـ
خروشیدند و کار پیر کردند‌

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

‌شهیدان ، آیه های نور بودند
به باطن زنده در ظاهر غنودند
میان آتش بیداد دشمن ـ
حدیث عشق را با خون سرودند‌

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

‌شهیدان تا همیشه برقرارند
چو کوهی تا همیشه استوارند
بوَد پایان ما آخر ، زمستان
ولی آنان گل باغ بهارند‌

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

‌شهیدان ، باده نوشان الستند
ز مستی، جام شیطان را شکستند
میِ قالوا بلی را سر کشیدند
از آن‌دم با خدا پیمان ببستند‌

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

‌شهیدان، مست جام یرزقون اند
گل پرپر ، میان دشت خون اند
ز خون سرخشان در راه اسلام
نماد پایداری قرون اند‌

‌─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

‌شهیدان ، وارثان انبیایند
به خون غلتیده در راه خدایند‌
‌‌به خون سرخ بر عالم نوشتند
که رهپویان شاه کربلایند‌

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

شهیدان ، تیغه‌های ذوالفقارند
سرافرازان دشت اقتدارند‌
‌‌به شب در پیش پای شیعه نورند
به جان دشمنان شیعه نارند

‌─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

‌شهیدان (ساقی) جام طهورند
همه ، تاریخ سازان غیورند‌
‌‌اگرچه در عزاشان نوحه‌خوانیم
ولی آنان همیشه در سرورند

سید محمدرضا شمس (ساقی)

1390

(بسیج)

واژه‌ای ناب و دل‌رباست بسیج

پیـــــرو راه اولیـــــاست بسیج

و چه زیبـا امــامِ راحــل گفت :

لشکر مخلـص خـــداست بسیج

سید محمدرضا شمس (ساقی)