قصـّـه‌ی عشــق ، که تفصـــیل خودش را دارد
مثــل خــوابی‌ست که تأویــل خودش را دارد
پـــای اندیشـه کجــا می‌رسد ای خـالـق خلــق!
به وجــود تــو کــه : تفضـــیل خودش را دارد
دانـم آن‌قــدر که عــالــم همه از خلقت توست
این مقــامی‌ست کــه تجلیـــل خودش را دارد
در "شب قـدر" عطا گشت ز تو سوره ی "قـدر"
شــأن این آیــه کــه : تنــزیــل خودش را دارد
آن شبی را کـه فـــزون‌تــر ز هـــزار آمده است
پـــاس داریــم کــه : تطویـــل خودش را دارد
چــارده‌گــونــه روایــت به قــرائــت خواندیم
این کتـــابــی‌ست که تـــرتیــل خودش را دارد
ای مسلمان! تو ز "قـــرآن" بطلب چـاره ی خود
مَسلـک ارمـنـــی ، "انجـیـــــل" خودش را دارد
بطلب چـاره ی خود را که گشایش‌گرت اوست
کــه بــه هـــر مشکــلی آجیـــل خودش را دارد
پاشو از خــواب به شـیـپور جهــالـت به جهـان
روز محشـر کـــه : ســرافیــــل خودش را دارد
پــاک کــن گــرد کــدورت ز دل و جــلوه نمــای
این غبــاری‌سـت کــه : تغسـیل خودش را دارد
مـا بــر آنیــم که بـا وحـــدت ِ پیمـــان بـاشـیم
این پیــامـی‌ست که تعـــدیـــل خودش را دارد
چونکه شیطــان شده از روز ازل وسـوسـه‌گــر
آدمــــی نـیـــــز ، ابــــاطـیـــــل خودش را دارد
شــد بــــرادرکشـی از اول خلقــت ـ مــرســوم
همچــو "هـابیـل" که "قـابیـل" خودش را دارد
لشکـــر ابـــرهـــه با فیـــل ِ مـُـــراد آمده است
نیست غـــم ، کعبــه ابــابیـــل خودش را دارد
نهـــراســیم ز ویـــرانگـــر ایمـــــان و وطــــن
مُلـک اســلام چو "سجّیـــل" خودش را دارد *
باکی از ظـالـم و فرعون‌صفتان در دل نیست
حضرت مــوسیِ مــان ، نیـــل خودش را دارد
راسخــانیــم بـه عـــزمــی به تقـــابــل با کفــر
گـرچــه هر غـــائــله‌ای قیــــل خودش را دارد
با وقیحــان به تقــابــل چو نشینی هنــر است
این نــزاعــی‌ست که تجمیـــل خودش را دارد
عـــاشقـــانیــم کــه در وادی لیـــلی ز جنـــون
رهـســـپاریـــــم کــه تمـثـیـــل خودش را دارد
همچو مَــــدّی که بیـــان دل خطــاطــان است
قصه ی عشــق ، تفـــــاصـــیـل خودش را دارد
ســیزده سـال کــه یعقــوب بـه لابــان تـن داد
شور عشقی‌ست کــه راحیـــل خودش را دارد
گـرچـه سخـت اسـت گـذشـتن ز گذرگاه مــراد
این عبــوری‌سـت کـه تسهیـــل خودش را دارد
مصرعی وام ز "پــروانــه" گــرفتــم که بگفت :
"این غــزل، شـیوه ی تحلیـــل خودش را دارد"
هر هجـــا را ست مُقــامی چو به تقطیع کــلام
وزن هـــر شعــــر ، افـــاعیـــل خودش را دارد
(ساقیا) شعــر تو هرچنـد کــه شـیواسـت ولی
طبــع تـو ، شـوق بــه تکمیـــل خودش را دارد
بـرسد دسـت تـو بر کـنــگـــره ی چـــرخ فلــک
این کــلاسی‌ست که تحصــیل خودش را دارد
نشــود نـــام پســر ، مشـتـهــــر از نـــام پــــدر
گـرچـه هر طـایفــه ، فــامیـــل خودش را دارد
گر کنــی درک مفـــاهیـــم و مــوازیــن سخــن
شهــرتــی هسـت کـه تحمیـــل خودش را دارد
سید محمدرضا شمس (ساقی)
جمعه 1400/10/8
* موشک سجیل که از دستاوردهای دلاورمردان ایران است.
